W obrazach Allena Macka wszystko wydaje się być na swoim miejscu – do chwili, gdy zaczniemy się im uważnie przyglądać. Na pierwszy rzut oka: wnętrze szklarni, dwóch chłopaków, jeden z papierosem, drugi z telefonem, typowa scena z codzienności. Ale po chwili wzrok zatrzymuje się na kilku drobnych przesunięciach: plastikowy uśmiech figurki LEGO, czerwony Teletubiś skulony w kącie, dziwna twarz rozmazana jak w nieudanym filtrze. Zderzenie tych elementów nie jest przypadkowe – to precyzyjnie wymierzony zgrzyt.
Mack to młody artysta, student Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie oraz Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu tworzący sugestywne obrazy, w których codzienność miesza się z absurdem. Pomimo młodego wieku już zdążył zaznaczyć swoją obecność na scenie sztuki współczesnej, otrzymując wiele nagród i wyróżnień.
Artysta tworzy obrazy, które korzystają z języka internetu, popkultury, dzieciństwa, memów i sztucznej wizualnej nadprodukcji. Jego estetyka to nie czysta abstrakcja ani realizm – to patchwork współczesnych obsesji. Teletubiś, emoji, rozciągnięte proporcje, pikselowa faktura – wszystkie te znaki są rozpoznawalne, ale użyte w nowym kontekście. Nie po to, by bawić, ale by niepokoić.
Ten styl można nazwać surrealizmem memicznym – nie dlatego, że Mack odtwarza memy, lecz dlatego, że wykorzystuje ich logikę: skrótową, emocjonalną, absurdalną, czasem brutalnie szczerą. Świat przedstawiony w jego obrazach przypomina sen przefiltrowany przez TikToka, Instagrama, popkulturową nostalgię i przetworzoną traumę zbiorową.
W tej pozornej zabawie kryje się coś znacznie poważniejszego. Mack nie ilustruje internetu – on pokazuje, jak internet wgryzł się w naszą wyobraźnię. Jak cyfrowa codzienność rozkłada granicę między rzeczywistością a symulacją. Jak współczesna tożsamość budowana jest z cytatów, masek, nakładek i glitchy.
Teletubiś w szklarni nie jest po prostu żartem. Jest znakiem świata, w którym dzieciństwo, ekologia, ironia i rozpacz mieszają się w jednym obrazie. Mack pokazuje to, co rozpoznajemy – ale w sposób, który każe zapytać: czy to jeszcze my?
Autorka: Dobrochna Czarnecka
SoA Gallery